Coen Vermeltfoort wint attractieve Ronde van Overijssel

door | 6 mei 2023 | Algemeen, Nieuws, Ronde van Overijssel

Met een machtige sprint wist Coen Vermeltfoort de Ronde van Overijssel op zijn naam te schrijven. De 35-jarige renner van VolkerWessels CT was de sterkste van een uitgedund peloton. De Duitser Tim Torn Teutenberg (Leopard-TOGT Pro Cycling) werd tweede, de Nederlandse Let Mārtiņš Pluto (ABLOC CT) derde.

De Ronde van Overijssel -de vierde manche in de Holland Cup- mag met recht een klassieker genoemd worden. De rondgang door de oostelijke provincie is immers al toe aan de 69e editie. Na de start in Rijssen werd er een grote lus door Twente en een randje van Salland verreden, waarna de 203,4 kilometer lange koers met drie omlopen van 7,1 kilometer werd afgesloten in finishplaats Rijssen.

Veel actie vroeg in koers

De eerste vluchter van de dag was een exoot op het platteland: de 24-jarige Japanner Hijiri Oda (EF Education-NIPPO DT). Zijn voorsprong van dertig tellen bracht hem niet solo over de eerste klim van de dag: de Tankenberg. Die eer was weggelegd voor Frank van den Broek (ABLOC CT). Op de naastgelegen Kuiperberg was de Zeeuw Timo de Jong (VolkerWessels CT) primus. Daarop trok Dylan Grobbink (OWC/AWV combinatie) ten aanval, maar na de doorkomst in zijn geboortedorp Tubbergen, was de vlucht snel ten einde. Bij de tussensprint bij ‘het dorp van de ronde’ Vroomshoop ontstond de kopgroep van de dag. Een kwartet renners – bestaande uit regiorenners Ruben Dragt (OWC/AWV combinatie) en Steyn Lamberink (Sensa-Kanjers voor Kanjers), de oudste renner in koers Koos Jeroen Kers (TWC De Kempen) en de Duitser Henri Appelbaum (Saris-Rouvy-Sauerland Team)- kregen een maximale voorsprong van een ruime minuut, maar op ‘de flanken’ van de Hellendoornseberg -met nog 68 kilometer te gaan- werd het kopkwartet weer ingerekend.

Gelijk werd de aanval over genomen door een aantal sterke renners, zoals Jelle Johannink (ABLOC CT), Hartthijs de Vries (TDT-Unibet CT), Bert-Jan Lindeman (VolkerWessels CT) en Tim Marsman (Metec SOLARWATT CT). De vluchters kregen geen ruimte, waarna er met een langgerekt peloton over de Holterberg -bergsprint ging naar Eskil Huiting (Sensa-Kanjers voor Kanjers)- werd getrokken. Door een hoog aantal aanvallen werd de koers keihard gemaakt.

Johannink meest strijdlustige renner

Achter Markelo zag Jelle Johannink (ABLOC CT) zijn kans schoon en waagde de sprong. Als werkzame boer wist de regiorenner op de Markelose berg de punten te pakken. Nadat hij in Markelo bijna een bocht miste, was het ook snel gedaan met de voorsprong. Dat was het sein voor verschillende renners om slag-om-slinger te demarreren. Op de smalle weggetjes rondom Stokkum waren het vooral de renners ABLOC CT die het peloton geselden.

Op de Apenberg was het opnieuw Johannink die de knuppel in het hoenderhok gooide. Samen met zijn ploeg- en streekgenoot Lars Loohuis en de Luxemburger Tom Pacquet (Leopard-TOGT Pro Cycling) kreeg hij een klein gaatje, waarna een ander trio -opnieuw De Vries, Van den Broek en Timo de Jong (VolkerWessels CT) de aansluiting wist te maken, maar bij het oprijden van het plaatselijke circuit rondom Rijssen liep alles weer samen. In de finishplaats draaiden Johannink, Van den Broek, De Vries en Sven Burger (WPGA) opnieuw de gaskraan open, maar ook deze poging werd in de kiem gesmoord. Ook een derde poging van Johannink stierf in schoonheid.

Ongecontroleerde finale

Al deze vluchtpogingen toonden wel aan dat het een ongecontroleerde finale was. Geen van de ploegen kon de stempel drukken, zodat er enige controle in de aanloop naar de onvermijdelijke sprint zou komen. Daardoor zag de Tsjech Adam Ťoupalík (Elkov-Kasper) op twaalf kilometer van de meet de kans schoon om een aanval te plaatsen. De voormalige kampioen op de weg wist een mooi gaatje te slaan, maar de gecombineerde kracht van de achtervolgende sprintersploegen bleek toch sterker. Onder de rode vod werd de ex-crosser ingerekend en was een groepssprint een feit. Daarin loodste de thuisploeg VolkerWessels CT hun sprinter op een perfecte manier richting de meet. Op pure power wist Coen Vermeltfoort het werk van zijn ploeggenoten af te maken.

Finale onder controle?

Op die manier volgde de beresterke renner zichzelf op als winnaar. ,,Ik hoefde maar 150 meter te sprinten’’, lachte de winnaar. ,,Ik denk dat we het in de finale redelijk onder controle hebben gehouden. Ik vond het wel opvallend dat ze het allemaal aan ons over lieten, maar als je dan ziet hoe hard onze jongens rijden maakt dat niet uit. Max (Kroonen, red.) trok bijna wel drie kilometer door en Daan (van Sintmaartensdijk, red.) zette me perfect af.’’

Vermeltfoort was al leider in de Holland Cup, met zijn zege wist hij het verschil met de concurrenten alleen maar groter te maken. Pluto verstevigde zijn tweede plek in het klassement, terwijl Martijn Budding (TDT-Unibet CT) naar plek drie klom.